Graphic Design: Laura Bergans
Webdesign: Mathieu Serruys
In samenspraak wordt het denken verruimd.
ideeën, woorden, vormen en betekenissen –
dingen die door meerdere ogen worden bekeken,
door verschillende handen gaan;
gedachten die opnieuw en anders worden geformuleerd –
wat samenkomt wordt uitgedaagd.
Ik ben een deelgenoot van processen. Een partner in het denken. Ik maak mee, ga mee. Zodat we samen de contouren kunnen aftasten, grensgebieden kunnen verkennen, op zoek naar wat zich verborgen houdt. Er worden vragen gesteld, er worden antwoorden gesuggereerd. Ik ondersteun, steek toe, pas bij. Ik laat sporen na. Nieuwe perspectieven worden zichtbaar.
Mijn positie is in de coulissen. ‘schaduwdenker’.
Ik ent mij op de plannen van de ander, op de doelstellingen van wie mij uitnodigt. Ze vormen de aanleiding voor gesprekken, experimenten, onderzoek en reflecties: georganiseerde momenten van collectief denken en handelen. Het is een tijdelijke symbiose die het eigen kunnen uitbreidt, beperkingen wegneemt, de blik verruimt en de praktijk verdiept. Ik verlaat het pad van zodra het in het licht van de zichtbaarheid uitmondt en maak geen aanspraak op het auteurschap. Mijn betrokkenheid is een dienst, een investering van inzichten: Ik handel in denkbeelden.
De concepten zijn een kader – een afbakening van onderwerpen die de ruimere betekenis van het werk bepalen. Het zijn referenties aan de wereld waarin het werk ontstaat of waaraan het zich onttrekt.
De conceptuele ruimte is de setting waar verbeelding en betekenis elkaar ontmoeten. Ze wordt begrensd door de eigen verbindingen en referenties.
De samenwerking laat toe om de concepten te verfijnen, te hernieuwen en kritisch te bevragen. Ze voorkomt of duidt blinde vlekken en eigen limieten, reikt nieuwe referenties en betekenisrelaties aan.
conceptbepaling: keuze van onderwerpen, conceptverbreding en conceptvernieuwing, bronnen en inspiratie, tentoonstellings- en presentatieconcepten, scenografie, research.
Wanneer het werk naar woorden wordt vertaald, ontstaat een nieuwe, talige ruimte waarin de dingen opnieuw en anders zichtbaar worden. De woorden zetten het werk verder en representeren de betekenissen. Meer dan de beschrijving of de verklaring bij een werk, zijn ze een transformatie van een beeldende naar een talige omgeving.
Door samen naar woorden te zoeken, wordt die talige ruimte uitgebreid met een nieuw jargon, een alternatief discours. Het maakt een consequente taal mogelijk waarin het werk zichzelf opnieuw kan ontmoeten.
oeuvre- en tentoonstellingsteksten, teksten voor (subsidie)dossiers en publicaties, wedstrijden en pers, verhalen.
Het (creatieve) proces is de af te leggen weg om een doel te bereiken; een wisselwerking tussen onderzoek, verbeelding, experiment en beslissingen. In haar optimale conditie is het een gastvrije omgeving – dynamisch en veranderlijk – beïnvloed door wie en wat voorafging, door wat gebeurt en wat vooropstaat. Het is een kwetsbaar parcours van denken en handelen, waar iedere keuze een variatie kent, waar wordt verdwaald en gezocht, gericht en gevonden.
Door een ander in het proces toe te laten, worden de mogelijkheden vollediger verkend en verschijnen onverwachte zijwegen.
De reikwijdte wordt uitgebreid, de perspectieven nemen toe.
inspiraties en bronnen, research, navigatie, procesopvolging, procesondersteuning.
Ieder proces – en elk onderdeel ervan – heeft een voortdurende nood aan reflectie en evaluatie.
Het is een terugblik die in eenzelfde beweging toont wat nog mogelijk is; een vruchtbaar moment dat actualisering toestaat.
De eigen visie negeert daarbij vaak onbewust en onbedoeld wat in de weg ligt, wat anders had gekund.
Door samen over een werk, een oeuvre, een tekst, … te reflecteren, door samen de genomen stappen te evalueren, komen er dingen aan het licht die zich in eerste instantie verborgen hielden, of ergens aan de zijlijn verbleven. Evidenties en aannames worden ontmaskerd.
reflectie als tekst, reflectie door gesprek, tussenstanden en vooruitzichten.